Ervaringen met Ozempic / Wegovy, deel 5

14-03-2023

Afslank geneesmiddelen zoals Ozempic en Wegovy veranderen de manier waarop mensen met hun eigen gewichtsstrijd omgaan. Zal de maatschappij volgen?

De voedselstress verlichten

Als iemand een dieet en lichaamsbeweging heeft geprobeerd om af te vallen, dan is het Tracey Yukich wel. Toen ze deelnam aan de reality-tv-afslankwedstrijd The Biggest Loser, moest ze met een luchtbrug naar een ziekenhuis worden gebracht om te worden behandeld voor rhabdomyolysis, een levensbedreigende aandoening die vaak wordt veroorzaakt door te veel lichaamsbeweging. Toch was ze aan het eind van het seizoen, dat in 2009 werd uitgezonden, erin geslaagd 59 kilo af te vallen. En jaren na haar Hollywood-periode hield ze veel van dat gewicht vast door regelmatig te sporten (ze liep drie keer de marathon van Boston) en goed te eten.

In 2016 veranderde de strijd van Yukich. Hoe hard ze ook probeerde, het gewicht stapelde zich op. “Mijn hele dag draaiede om mijn calorie-inname en als ik een uitspatting maakte of een normale maaltijd nam, kwam ik gemakkelijk en snel aan”, herinnert ze zich.

In 2021 besloot Yukich dat ze medische hulp nodig had. Ze had een “hekel gekregen aan de dieetcultuur” die “zoveel van mijn leven heeft opgeslokt”, zegt ze en in plaats van meer calorieën te schrappen en te bewegen, zocht ze de hulp van een obesitasarts in Boston. De arts adviseerde semaglutide – Ozempic – waarmee Yukich in mei begon. Het middel hielp haar 21 kilo te verliezen. En, zoals Juneja ondervond, nam het ook de schaamte weg die ze voelde bij het vragen om hulp en de schuld die ze zichzelf toeschoof over haar gewichtstoename.

“Het kostte me een jaar om dat gewicht eraf te krijgen” met semaglutide, zegt Yukich. “Ik sport nog steeds op dezelfde manier als een jaar geleden. Ik eet nog steeds hetzelfde als een jaar geleden. Het enige wat ik anders heb gedaan is voorgeschreven medicijnen nemen.

Met semaglutide kreeg Yukich last van duizeligheid en een verergering van bestaande constipatie, maar beide bijwerkingen verdwenen. Naast gewichtsverlies was het andere belangrijke effect van het medicijn dat haar stress rond eten afnam.

Plotseling was ze niet meer bezorgd of ze de juiste keuzes had gemaakt bij haar laatste maaltijd, of wat ze de volgende keer zou eten. “Mijn dag draaide niet meer om wat ik zou gaan eten,” zegt ze.

Artsen die hebben gewerkt met patiënten met obesitas deelden een soortgelijke mening: Mensen die deze medicijnen gebruiken vallen niet alleen kilo’s af, maar hebben minder eetschaamte.

“Er zijn enorme voordelen voor de geestelijke gezondheid als je niet langer stress hebt over eten. Als je niet langer het gevoel hebt dat je geen controle hebt over eten en als je niet langer het gevoel hebt dat er iets mis is met je waardoor je niet de gezonde keuzes kunt maken die je zou willen maken”, zegt Yoni Freedhoff, een obesitas-arts uit Ottawa die ook heeft overlegd met Novo Nordisk. Zijn patiënten vertellen hem dat deze vermindering van stress “net zo waardevol is als het gewichtsverlies”.

“Voor het eerst in het leven van veel van deze patiënten hebben ze een neutraler gevoel ten opzichte van eten”, aldus Michelle Cardel, adjunct-directeur van het Center for Integrative Cardiovascular and Metabolic Diseases van de Universiteit van Florida en hoofd van het onderzoek bij Weight Watchers. Medicijnen op basis van GLP-1 “verminderen het gepraat in hun hersenen; ze brengen obsessieve gedachten over eten tot bedaren”.