Ervaringen met Ozempic / Wegovy, deel 8

Afslank geneesmiddelen zoals Ozempic en Wegovy veranderen de manier waarop mensen met hun eigen gewichtsstrijd omgaan. Zal de maatschappij volgen?

Terwijl onderzoekers proberen te ontwarren hoe dit alles werkt en de opvattingen van patiënten evolueren, blijft het “verwrongen idee” van de maatschappij over zwaarlijvigheid hardnekkig op zijn plaats, schreef journaliste Evette Dionne, auteur van een memoires over “vetbevrijding”, onlangs. “Het is objectief gezien een goede zet om het idee van morele deugdzaamheid los te koppelen van vetheid. Maar bij deze pogingen om ons cultureel begrip van dikheid te compliceren, blijft de remedie dezelfde: afvallen in plaats van de manier te veranderen waarop onze samenleving omgaat met dikke mensen en hen behandelt.”

In het midden van de debatten zitten patiënten die willen afvallen om talloze gezondheids- en persoonlijke redenen, die misschien niets te maken hebben met hun uiterlijk.

Die redenen kunnen variëren van medische aandoeningen, zoals diabetes, tot gewoon willen sporten of met hun kinderen op de speelplaats spelen, of zich niet buiten adem voelen als ze de boodschappen naar binnen brengen, zegt Marian Tanofsky-Kraff, een arts-onderzoeker aan de Uniformed Services University in Maryland. Maar, voegt ze eraan toe: “Veel van mijn patiënten hebben me verteld dat hun verlangen om af te vallen te maken heeft met

Juneja is tot haar genuanceerde visie gekomen door haar omarming van body positivity te verzoenen met het nemen van medicijnen. Acceptatie is geen berusting; mensen kunnen van hun lichaam houden en het accepteren terwijl ze ook de gezondheidsvoordelen willen die gepaard gaan met gewichtsverlies, zegt ze.

“Hoewel ik het ermee eens ben dat er een obsessie is voor slankheid in onze cultuur, hebben sommigen van ons gezondheidsproblemen waar gewichtsverlies bij helpt… wat moeilijk is om te doen met alleen een dieet en lichaamsbeweging,” vertelde Juneja me. “En het is een geschenk om dingen als diabetes voor te zijn.”

Yukich ziet de medicijnen als iets heel anders dan de dieetcultuur waarin ze zo doordrenkt was. “Wat ik zoek is een gezonde ik en hoewel ik nooit meer 132 pond zal wegen op het podium van de Biggest Loser, ben ik vandaag de gezondste versie van mezelf en ben ik gelukkiger dan ooit tevoren.”

De hobbelige weg voor patiënten

Het veelzijdige wetenschappelijk-culturele moment dat de op GLP-1 gebaseerde geneesmiddelen hebben betreden, heeft een extra laag van complexiteit: De behandeling van obesitas als een chronische ziekte met wat deskundigen beschouwen als een veilig en krachtig geneesmiddel voor gewichtsverlies is nieuw – en kan moeilijk zijn. Zelfs als de medicijnen zelf zo veelbelovend blijven als ze nu lijken, schaalt deze verandering de medische behandeling van obesitas op en brengt het in het rijk van alle voorkomende aandoeningen die ontsierd worden door de ongelijkheden die inherent zijn aan het Amerikaanse gezondheidssysteem.

Ik heb met veel mensen gesproken die medicijnen tegen obesitas gebruiken, en de verscheidenheid aan verhalen die ik heb gehoord is verbluffend. Er zijn mensen die ongelooflijke vooruitgang melden en de medicijnen levensveranderend noemen. Voor anderen waren de bijwerkingen onbeheersbaar of voldeed het gewichtsverlies niet aan hun verwachtingen. De meeste mensen vonden de medicijnen nuttig, maar ook minder een “gemakkelijke uitweg” voor gewichtsproblemen dan een geheel nieuw doolhof om door te navigeren.

Deze patiënten in het midden – waaronder Yukich en Juneja – moesten van medicatie veranderen of er medicijnen aan toevoegen nadat hun gewicht bij de hoogste doses ver van hun doel was gebleven, of ze meldden onderbrekingen in hun toegang vanwege veranderende verzekeringen en kortingsbonnen en andere betaalbaarheidsproblemen – of al het bovenstaande.